Italiaanse attractie

Het werken aan heggen tuinen of het inladen van de boodschappen stopt als we passeren.
Erg lollig allemaal.  Hier tochtje naar de supermarkt voor de eigen boodschappen.
Bij het inladen van onze spullen zitten er
Wel acht kinderen te wachten tot we weggereden.
Foto's volgen later als er betere Wifi beschikbaar is.

Onderweg met de bus naar Italië.

En jawel hoor het hele spul op de fiets.. en net geroepen dat er wat beter aan de kant gefietst moest worden.

I.v.m. één voorblad op Elise haar ligfiets vonden we de mountainbike een betere keuze dit maal.

Met zijn vieren op de ligfiets.

Gister moest het er van komen... we hadden van die vliegenslierten nodig voor de achterdeur en zullen we dit op de fiets gaan halen ?
zo gezegd zo gedaan en voor mij de eerste keer sinds lange tijd weer op de ligfiets en dat lukte weer.
Met zijn vieren op naar Middelburg met mijn dochtertje voorop. Helaas kletst die Zeeuwse babbelaar meer als dat ze trapt waardoor de snelheid rond de 10 a 12 kilometer per uur bleef steken. maar goed bij elkaar hebben we toch 24 kilometer met haar en mijn zoon gefietst.

Zeeuwse dijkwegen.

Ik was even vooruit gefietst om een foto te schieten.

Volgens mij zat ik in/ op de weg.

Dochter.

Moeders op de trike.

Kevin op zijn M5

In de achtervolging.

Shoppen bij de Praxis.

En met de vliegenslierten op de trike gebonden weer terug naar huis. Sylvia besloot halverwege door te fietsen met Kevin om op tijd voor het eten te gaan zorgen..
Elise haar snelheid was afgezakt tot 8 kilometer per uur...totdat mama weg reed toen ging de snelheid naar 18 kilometer per uur om na 2 kilometer toch op de 13 kilometer te blijven hangen..dat fietst toch al wel beter daar we bijna in slaap vielen.. maar toch trots op de kleine meid dat ze het wel doet.

Na de zomer gaat mijn zoon naar het voortgezet onderwijs en gaat dagelijks naar Goes fietsen wat 13 kilometer verderop ligt. Ik ben benieuwd hoe hem dit gaat bevallen.

het mysterie van de onzichtbare velomobiel + een einde aan de wachttijd.

Tja er zijn legio verhalen geschreven over de zichtbaarheid van velomobielen. Ik moet dan ook niets van vlaggetjes hebben daar je een konijn in de polder ook zonder vlaggetje ziet lopen.. laat staan een velomobiel van twee meter zestig.
Maar waar het mij omgaat is mijn omgeving welke mijn ouders, mijn vrouw en vrienden zijn.
Iedereen komt ze tegen behalve ik zo lijkt het wel. Maar goed hopelijk zie ik snel weer een velomobiel thuis.

En in dat kader heb ik mooi nieuws.
aan al het wachten komt een eind en ik kreeg afgelopen week uit Duitsland een berichtje dat mijn fiets 7 augustus klaar zal zijn. in de volgende week hoop ik hem op te halen en kan ik gaan opbouwen.
jahoe !