Zoals aangegeven fiets ik niet heel erg veel in 2017.
Toch wilde ik deelnemen aan de Oliebollentocht. Ik wist dat mijn conditie minder was geworden. Gelukkig was het niet erg ver daar het deze maal in Rotterdam verreden ging worden wat voor mij met 90 kilometer aan te rijden is.
Een dag eerder ging ik op pad om 's avonds in een scoutingcentrum in Barendrecht te overnachten. Het zou droog zijn tussen 12 en 17 uur en had me voorgenomen droog over te komen. om 13:30 ging ik op pad en onderweg merkte ik wel dat de conditie zoekgeraakt was :-( mijn kuit deed vervelend en jawel.... op het moment dat ik de Heinenoordtunnel indook.... KRAMP... ik heb geen keuze en zet de fiets onderin de tunnel neer om er uit te klimmen. Op dat moment komen Birger en Joop de fietstunnel uit zetten. Ik heb de kramp even weg gelopen en parkeer mijn fiets maar in de lift.
Met zijn drieën fietsen we verder.
Bij het overnachtingsadres arriveer ik om 16:50 en ben voor de regen binnen. Al snel zie ik alweer bekende gezichten. (sorry ik weet niet iedereen bij naam).
Na het leeghalen van de fiets gaan we gezamenlijk naar de plaatselijke chinees en jawel het is ondertussen gaan regenen.
Na een nachtje slapen stond de oliebollentocht te beginnen. (Birger nog bedankt voor het matje). Aangezien ik na de tocht weer naar huis wilde rijden verdwenen alle spullen weer in de fiets.
De Oliebollentocht was een goed georganiseerde rit rond en door Rotterdam, mooi om een keer te doen maar eigenlijk niet zo geschikt voor mijn Milan (en als fietser van polderlandschap ook niet iets wat ik gewend ben). De grote draaicirkel en matige bodemspeling gaven de nodige avonturen. Ik heb het naar mijn zin gehad maar was ook blij om uit het centrum te zijn. Aan het eind van de rit stonden de oliebollen en erwtensoep klaar.
Na de lekkernij ben ik niet lang blijven hangen daar ik voor het donker de stad uit wilde zijn.
De Heinenoordtunnel ging nu prima en al snel was ik weer alleen in de polders op weg naar het Zeeuwse waar ik moe maar voldaan aangekomen ben.
Gezien het weer de volgende dag was het de juiste keuze geweest maar ook voor het gezin die ik beloofd had die avond terug te keren.
Organisatie bedankt!
Misschien een mooie optie om de tocht een keer in Zeeland te organiseren?
Foto reportage in twee delen, deel 1 van de camera en onderaan nog enkele foto's van de telefoon.
De mooiste foto van de tocht op de fietsbrug over de A15.
Deel 1: foto's van de camera.
Start van de tocht.
Smal bruggetje.
Verderop op de dijk een hele sliert velomobielen.
En ook achter mij..
Joop in volle vaart.
Opgang naar de brug over de A15.
De brug geeft een prachtig fotodecor.
Joop maakt ook een foto.
En weer naar beneden.
een mooie sliert achter me.
Die mannen kenden duidelijk geen velomobiel.
Op weg naar de Erasmusbrug.
De fotograaf op de foto.
Genoeg lekkere taart nog op tafel voor de fietsers.
Buiten werd het voller en voller.
Het volgende deel van de route ging door de binnenstad van Rotterdam met voorrijders.
De route ging langs de Euromast.
File voor het stoplicht... uiteraard moeten stadsfietsen en scooters zich er voorbij wringen.. stel je voor dat je even wacht.
Auto op het fietspad met gevarenlichten aan en auto's die rechtsaf een parkeergarage in willen slaan maar dat niet kunnen.. tja dan moet je er tussendoor wat niet erg prettig is met kans dat je niet gezien wordt.
Markthal in zicht.
Naar het eiland.
De hefbrug.
Na een rondje komen we langs de andere kant op de hefbrug aan.
Bij het fotomoment....snel weer in de fiets....koud..
Na de samenkomst en de oliebol met erwtensoep ben ik op huis aan gegaan om voor het donker buiten de steden te zijn.
Deel twee foto's van mijn telefoon van de heenreis.
De Zeelandbrug.
Sluisje bij Bruinisse.
Plaspauze.
Nog een klein stukje rechtdoor.
De Heinenoordtunnel komt in zicht.
Heinenoordtunnel.
Eten bij de Chinees.
De verzameling velomobielen bij de overnachtingsplaats.
Slaapzaal.
Op weg naar de start.
Internationaal gezelschap.
Een Milan met een mooie parelmoerlak. Uiteraard is dit slecht zichtbaar.
De tussenstop.
Foto moment...ehhh koud...