Ik had reeds eerder aangegeven dat het achterwiel los zat (zie hier)
Na contact met Jens besloten om toch naar Siedenburg af te reizen.
Maar dan...om de reis een beetje betaalbaar te houden qua brandstof had ik besloten dat de Milan op het dak van de Lupo 3L mee mocht gaan. Hiervoor had ik nog het rek welke ik met de WAW022 gebruikte. deze moest wel even bijgesteld worden daar de spoorbreedte van de SL slechts 58 cm is t.o.v. 78 cm van de WAW. Toen deze gereed was kon de SL erop vast gesnoerd worden. Op het dak heb ik op het imperiaal weer een paar dikke aluminium hoekstrippen liggen waar het geheel tussen schuift en geborgd kan worden. Heel simpel en normaal gesproken door één persoon op en af te laden.
De test voor vertrek.
En het werkt al vreesde ik wel voor bekijks :-) Ik kan normaal gesproken de klep dichten aan de binnenzijde van de fiets maar dat ging nu natuurlijk niet. Het vizier heb ik wat strakker aangedraaid en met tape heb ik de kap maar dicht geplakt.
De reis kon beginnen.
Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om een dag eerder al er naar toe te rijden en dan onderweg te overnachten.
De volgende ochtend stond ik al (te) vroeg op de stoep en was het even wachten tot Jens arriveerde.
Op de uitkijk.
Nadat Jens gearriveerd was werd de fiets van het dak gelicht en binnen gezet.Op mijn foto's had hij het reeds gezien en mijn vermoeden werden bevestigd. Ze waren nog een puntje vergeten te lamineren. Zijn reactie was wel duidelijk dat hij hier erg van baalde. (de SL wordt niet in Siedenburg gebouwd) Voor ik het wist lag de SL op zijn kant en was Jens doende de reparatie te maken en kreeg ik nog een lesje lamineren.
Genietend van mijn ontbijt kon ik nog even kijken naar de SL van Jens zelf. Tja na het bouwen heb je altijd wel vragen hoe hun bepaalde dingen doen of oplossen. Uiteraard vergeet je altijd hier naar te kijken.
Ook ben ik zelfs nog vergeten naar de tweezits Milan te kijken... grr..
Mooie oplossing het toplampje. Aan de voorzijde een wit licht en aan de achterzijde een achterlicht met remlichtfunctie...en belangrijk goed zichtbaar volgens mijn vrouw.
Doorkijk venster voor het fietsen met de klep open (heuvel op als het warm is).
Hoekje dichtgemaakt..tja vind ik bij mij chiquer. Dit staat nog op de planning om aan te passen bij Jens
Met een half uurtje was Jens alweer klaar en hebben we nog besloten een kleine aanpassing te maken aan mijn fiets. Aan de achterzijde van het luik (of racekap voor anderen) hebben we een gaatje geboord en aan de binnenzijde van de muts een moer ingelijmd. (zie ook het gaatje voor het toplampje). Nu is het mogelijk de fiets met een inbusboutje dicht te schroeven voor transport of om nieuwsgierige handen buiten te houden (zoals ik pas geleden bij Belle nog eens las).
Van te voren had ik Jens gevraagd of hij nog een carbon kettingbeschermer had voor de achterzijde.
Het stoorde me dat ik slechts één zijde van de achterkant kon gebruiken voor bagage en was eerst van plan zelf wat te maken van Lexan echter hield mijn revalidatie me tegen. Ach en nu moest ik er toch heen. Daar ik voor de reparatie terug moest komen kreeg ik deze cadeau wat uiteraard wel prettig was.
De kettingbeschermer welke met een paar stukjes klittenband vast zit.
Ook heb ik nog wat RVS boutjes mee gekregen welke ik te kort kwam in de kap. (had er nu gegalvaniseerde in zitten daar ik geen juiste RVS boutjes kon vinden.
Toen alles weer klaar was werd de fiets weer voor me op het dak gezet en kon ik weer op huis aan.
Als ik thuis was moest ik wel de fiets een paar dagen laten staan om uit te harden...ahum... dat was geen probleem. Fietsen kon ik toch even niet meer i.v.m. een tweede operatie :-(
Op naar huis.
Tijd om weer naar huis te rijden dus neem afscheid en gaat weer op pad.
Eenmaal thuis heb ik dode vliegen op de fiets...dat was me nog niet gelukt al fietsende.
De fiets werd binnen gezet en dat was het dan weer even om te wachten op fysiek betere tijden.
Maar goed die gaan wel weer komen.
Wat was dan de reclame ? De keurige service welke ik gekregen heb voor het herstellen van het achterwiel waar ze er zelf meer mee zaten als ik zelf leek het wel.
Jawel ik ben het er mee eens dat dit gelijk vast had moeten zitten maar het is keurig opgelost.
De lat qua service in velomobielland is door Velomobiel.nl heel hoog gelegd. Goed te zien dat Räderwerk dat ook prima doet.
BeantwoordenVerwijderenNee hoor prima geregeld. Als je dan ook merkt dat Jens er zelf een grotere hekel aan had dan ik dan komt het altijd goed.
VerwijderenHet is alleen effe rijden
Inderdaad een goede service, al is het wel een eindje rijden! Maar goed, dat blijft een keuze, en bij een fiets die nog zo nieuw is als de jouwe is het een begrijpelijke keuze.
BeantwoordenVerwijderenJa het leek mij ook het beste.
VerwijderenKreeg nog de complimenten dat ik de fiets zonder hulp van hen in elkaar gekregen had.
Dat ging wel eens anders begreep ik wel.
Het is en blijft een prachtige fiets. Dat je ervoor naar Duitsland heen en weer moet rijden is even slikken. Hoeveel extra heeft de 3L verbruikt met de Milan op het dak? Zodra ik mijn Quest op het dak van mijn auto zet gaat het verbruik van 5,5 naar 6,5 liter per 100 kilometer.
BeantwoordenVerwijderenTja het was niet anders...
VerwijderenHet was voor het eerst dat ik ermee op mijn dak reed en ik had dan ook zoiets van ik rij rustig aan voor deze van het dak waait. Met een snelheid van 110 a 115 km/u kwam ik uiteindelijk op een verbruik van 3.9 l/100 km.
Normaal zitten we rond de 3.3 dus het valt wel mee.