Ramenzetter.

Tja de titel zegt het al..zwaar leven als ramenzetter.

Ik zie niks..

 

Zoals reeds eerder aangekondigd moesten de zijruiten er in en het vizier.
Als eerst heb ik nog een malletje gemaakt zodat ik hier altijd op terug kan vallen mocht het origineel beschadigd zijn.

Vervolgens werd het even puzzelen om de juiste plaats te vinden voor het vizier. Nadat ik deze met een paar knijpers vastgezet had kon ik mooi uitrichten en wat kleine aanpassingen maken.
Als je goed kijkt zie je streepjes ztaan waar ik wat gaat verwijderen daar deze in de dichtstand de carrosserie net raken.

Uiteraard kwam ik net weer wat boutjes te kort en werd het spitten naar de juiste versie.
Hierna kwamen de zijruiten op zijn plek. Met tape heb ik eerst deze op zijn plaats gezet om vervolgens de gaatjes te boren. De bevestiging is vervolgens met een popnagel met een ringetje aan de binnenzijde.

 

het eindresultaat.

De volgende klus betreft de elektra voor de verlichting. Hiervoor moesten er wel een paar kabels getrokken worden door het stuur om bij de schakelaars aan de stuureinden te komen.

Ook heb ik een paar maanden terug een Ikea bezocht en heb hier een klein led lampje mee genomen van 1,1 Watt welke dienst gaat doen als interieurlampje. Een foto hiervan volgd later maar ook deze zit er reeds in.

Bij M5 zag ik nog een mooi beugeltje welke ik kon gebruiken voor mijn fietsteller welke ik iets hoger als eerst wilde plaatsen. Nu zit deze mooi in het gezichtsveld tijdens het fietsen.

Ook heb ik tussendoor de reflectie aan de achterzijde op de carrosserie geplakt en is de achterzijde klaar.

Momenteel ben ik begonnen met de richtingaanwijzers. uiteindelijk ben ik gegaan voor kleine led richtingaanwijzers zoals ook gebruikt wordt in de Quest en diverse andere velomobielen ondertussen.
Nadat ik de positie bepaald heb voor de montage punten (per zijde twee maal aan de voorzijde en twee maal net achter mijn schouder als ik in mijn fiets zit) werd het tijd om gaten te boren ik heb ze hierbij op de malnaad geplaatst  zodat ze straks het minst opvallen. Over deze naad wordt straks nog een reflecterende bies geplakt waardoor de ledjes nog minder opvallen... tenminste als ze niet gebruikt worden uiteraard :-)

het richtingaanwijzer schakelaartje ligt links op de foto en zal plaats nemen op een zelfde beugeltje zoals daar boven afgebeeld.

 Wordt vervolgd :-)

Werkzaamheden aan de kap en meer.

Vandaag een dagje strand met vrouw en kinderen dus niet veel gedaan.
echter dit hadden jullie nog te goed.. :-)

boren in de fiets...daar gaan we weer. de aansluiting tussen luik en hooft deksel (ook wel bekend als race-kap)

Mijn trouwe kopjes gever kijkt toe. Jammer dat het boutje te lang was.. dat werd zagen en veilen.

Montage van de fietsteller welke ik aan het stuur wilde hebben i.p.v. het spatscherm. op deze plek vangt deze meer licht en heb ik minder kabels welke moeten oversteken. (lichtschakelaars komen ook allemaal op het stuur)

Het kleine luik/ kap is klaar. Nu moeten de ramen nog.

Deze hadden jullie nog te goed ketting geleiding op zijn plaats.

Ik voel een klusje voor mijn vrouw aankomen.. de lusjes even dichtnaaien welke dienen als handvat om het luik te borgen.

Weer een dagje bouwen.

Ondertussen is het werk wel doorgegaan al vergen sommige dingen wel wat tijd of is er geen tijd beschikbaar maar we zijn wel bezig geweest hoor.

De Milan staat ondertussen op wielen en ben doende geweest met het schakelwerk.
Zie ook de foto's:

Accu aangeschaft en deze wil ik hier gaan plaatsen.

stoeltje doorboren voor de bevestiging.

Stoeltje op zijn plek maar ik denk dat deze nog iets naar achter gaat zodat mijn hooft wat hoger komt.

Monteren van de derailleur. 

De eerste keer zitten in eigen fiets :-)

Het carbon raakte net de cassette na het plaatsen van de kartonnetjes heb ik de boel even warm gestookt met een föhn om afstand te verkrijgen.

De terugloop van de ketting door de kettingbuis kan vast gezet worden echter de naar voor gaande ketting moet zo los mogelijk zitten zodat deze naar links en rechts kan wijken. Dit is mijn oplossing geworden.

Het lasdraadje heb ik aan de andere zijde voorzien van een oogje en vast gezet aan de carrosserie.

Momenteel doende met de kap en vizier.

later weer meer :-)

Van ongeremd naar geremd.

I.v.m. pijn van mijn schouder door mijn eerder verbrijzelde sleutelbeen en andere bezigheden schiet het nog even niet op met bouwen.
De lagers van de trapas zijn geplaatst en de bladen zijn reeds op een rustig momentje gemonteerd inclusief de cranks.

Dat sleuteltje had ik uiteraard weer niet.

toch gelukt.

Vandaag ben ik echter weer op het gemakje verder gegaan met opbouwen. Als eerste heb ik de uitlijnwerkzaamheden afgerond  tenminste voorlopig daar ik nog wel wat zal moeten nastellen als er even mee gereden is. Na dit projectje ben ik begonnen met de remkabels. Hier miste ik echter de instelbouten aan het stuur.

 

Wat mis ik hier..

juist..

 

Waarschijnlijk een vergeten onderdeel. Na een bezoek te hebben gebracht aan twee fietsenzaken in Heinkenszand (niet te verwarren met dat biermerk) ben ik maar naar de technische groothandel gegaan in Goes. Deze hadden ze wel maar uiteraard niet in deze vestiging… zucht… gelukkig wisten ze me naar een fietsenzaak te sturen die op maandag open was en jawel twee instelbouten had waarmee ik verder kon. Eenmaal thuis duurde het dan ook niet lang voor ik verder kon.

De gaatjes werden geboord om de remkabels naar de tussenruimte te geleiden en aan te sluiten aan de remtrommels. Eén groot verschil met de WAW viel te constateren. De kabel bij de WAW kwam vanaf de bovenzijde naar de remtrommel en bij de Milan vanaf de onderzijde. In theorie kan er dan ook wat water via de kabel in de buitenkabel lopen. Wel moet ik zeggen dat ik het er wel mooi verzorgd uit vind zien. Alleen het afstellen van de remmen wacht nu nog en kan ik weer naar het volgende klusje.

Een ander iets wat wellicht leuk is om te vermelden betreft de nummering.

Mijn Milan SL is nummer 009 van de carbon serie de glasfiber zou momenteel rond de 15 zitten begreep ik.

 

Uitlijnen van de voorwielen.

Ik was er aan begonnen maar het is even een klusje waar wat aandacht voor nodig is ivm meerdere variabelen.
Hoe ga je bijvoorbeeld meten of het linker wiel niet verder naar voor staat als de andere?  Waarop ga je meten?

Mijn oplossing was weer een simpele.
Twee touwtjes met elk een waterpomptang heb ik aan de ventielen van de wielen gehangen waardoor ik een vast meetbaar onderste punt van de wielen kreeg.
Vanaf elk touwtje kon ik nu meten naar de staart van de fiets. En jawel die staat nu goed. Ook moet gemeten worden of het ene wiel niet verder onderuit staat als de andere. Als vast meetpunt heb ik nu het punt genomen waar het stuur door de carrosserie naar de bodem gaat. Een spoorbreedte van 58 centimeter is het geworden.
Als laatste moet nu nog de sporing worden bijgesteld daar de wielen een uitspoor hebben (links wil linksaf en rechts wil rechtsaf)

Het is prutsen in de smalle wielkasten.
Foto volgt later (ik kan deze op één of andere manier niet meer toevoegen met de mobiele telefoon)

Iemand nog goede tips voor een 12 V accu?

Nog niet goed..

vast meetpunt creëren.. Het touwtje is zeter het laagste punt.

effe kijken...krijg het er warm van..

De Milan SL MK3 nummer 009 wordt geleverd!

de eerste blik op mijn SL.

Jawel net voor mijn vakantie kwam het verlossende bericht. Ik mocht mijn SL gaan ophalen daar deze op vrijdag 7 augustus klaar zou zijn.
Uiteraard waren we dan nog met vakantie maar op zaterdag zouden we thuis komen en zou ik de fiets maandag kunnen halen. Tja zo gezegd zo gedaan...  Op de terugweg vanuit Italië door Duitsland was het op de vrijdag heel erg druk met diverse files langer dan 15 kilometer. Met een verfrissende 42 graden Celsius hielp ook de openstaande schuifdeur niet meer. Zaterdagochtend werden we in het Mosel dal wakker en konden we het ziekenhuis van Koblenz eens gaan bekijken daar mijn dochter een fikse oorontsteking bleek te hebben. Met de nodige antibiotica konden we 's middags de reis weer voortzetten om rond 18:00 thuis te komen.  Hier werd de bus leeg gekieperd om zondag weer te vertrekken naar Siedenburg Duitsland. De kinderen zouden thuis bij opa en oma blijven.

Voor ons ligt Siedenburg wel erg ver weg (zo'n 500 kilometer) vandaar dat we besloten hadden hier te overnachten.

Lol onderweg een motor vol met knuffelberen en een Twinnyload :-).

Onderweg naar Siedenburg over het Duitse platteland.

Onderweg een flinke tik tegen de ruit wat het einde betekende voor een grote Europese wesp de Hoornaar..Zonde..

Eenmaal aangekomen in het Duitse dorp zijn we lopend nog maar even op verkenning gegaan en jawel door de ramen was een gele SL waar te nemen.

Ook waren de Mallen van de GT al te zien.

 Ook zijn we door het slaperige dorpje in een boeren landschap gelopen. Het deed en beetje verlaten aan.

De volgende ochtend was ik uiteraard al vroeg wakker.  Na het ontbijt was het wachten op de mannen van Räderwerk.
Toen de eerste medewerker kwam hebben we eerst snel de bus aan de elektra gelegd daar de huishoud accu al leeg was van het koelen van de koelkast.
Toen ik hier mee klaar es liep ik Jens al tegen het bezwete lijf. Hij was net met een Milan GT aangekomen.

Na enkele tips en aanschaf van wat extra opties hebben we de fiets in de bus gelegd. Alle onderdelen vonden ook al snel een plaatsje.

En aantal zaken zijn met de MK3 verbeterd welke ik in onderstaande foto's zal uitleggen.
En puntje wat ik niet kan laten zien zijn de banden....
Daar de spatborden zijn aangepast is het nu volgens Jens ook mogelijk om met 40 mm banden te rijden.. Dus Adri... ;-)
Uiteraard volgde ook weer een lange terugreis en kon ik mijn fiets om 18:00 feestelijk binnen zetten.

zo kun je blijkbaar ook met vakantie.

eindelijk thuis.

voorzijde

Niet te zien maar het raamwerk tussen de spatborden is verbeterd waardoor er meer stijfheid verkregen word en het loopwiel welke je wel ziet minder kan flexen.

aan de achterzijde is de steun van het stoeltje aangepast en zit nu vast aan een carbon (i.p.v. aluminium) ophanging.

in de rand is een regenafvoer gekomen zie het gaatje. hier wordt het regenwater afgevoerd naar het spatbord.

thuis kon het bouwen beginnen echter werken de gevolgen van mijn sleutelbeenbreuk nog niet mee dus zal het niet heel snel gaan.

de veerpootjes zijn wat langer als voorheen doordat de spatborden wat hoger zijn bij de MK3 dus meer veerweg.

Bandjes monteren en de monteren aan de veerpoten. Mooie koelribbetjes in de trommels.

Makkelijk is het niet.

Handen zijn snel te groot.

Trapas..hmm die sleutel heb ik natuurlijk niet.

Momenteel doende met uitrichten van de wielen.