Oliebollentocht de voorbereiding op een lange reis.

Tja lekker hoor een oliebol maar het is wel ver fietsen :-)

(mochten er trouwens nog mensen zijn die met ons mee willen fietsen dan zijn ze uiteraard welkom.
tweede kerstdag vertrek ik naar Etten-Leur om samen met Rens hier op derde kerstdag om 6:30 te vertrekken).

Lattrop is toch even verder als de plaatselijke supermarkt dus moet er wat voorbereid worden. Qua overnachting kies ik uiteindelijk voor de scouting welke door Peter de Rond is geregeld. Daar ik wel een ervaren kampeerder ben maar al vele jaren met mijn oude VW bus op stap ben moeten er wat andere spullen gepakt worden en past het allemaal ?

Mascotte voor de trip. 

De slaapmat.
We hadden twee verschillende een nieuwe van een kampeerweekend van mijn zoon en nog twee hele oude self inflatable Nomad Flyers. De keuze was snel duidelijk bij het passen in de fiets het werd één van de oude Nomads. Testen dus... is hier nog op te slapen ? Uitrollen maar. Al snel bleek het ventiel te lekken. Dit werd opgelost met het uitknippen van een stukje binnenband. Ondertussen dat de matjes druk getest werden door de kinderen zocht ik de slaapzak. Van het jaar hadden we nieuwe slaapzakken gekocht voor de bus Maar voor in de bus was het niks maar voor deze trip gaat de Quechua Forclaz 10' mee op stap. Voor ik het wist lag er weer een kind in op de slaapmat :-)
Maar goed zelf ook even testen kan ik ook zo slapen ?.... jep..tijd om eens te proppen.

Alles weer in de hoesjes en kijken hoe we het in de SL proppen.
Al snel was ik er achter dat het niet handig is om het op deze manier in te pakken.
Ik wilde eigenlijk de slaapzak naar boven proppen in de smurfenmuts maar dat ging niet lukken zo.
het matje blijft uiteindelijk in zijn hoes en ligt achter de stoel richting achter.
De slaapzak was te groot in zijn originele verpakking en heb ik langer opgerold en in een plastic zak gedaan (tegen condens). Hierna kon ik hem in de hoes van de andere slaapmat schuiven. Mijn hoop was dat ik deze nu wel boven het achterwiel kon proppen maar dat lukt net niet...Uiteraard is deze nu net te lang. Maar goed dit waren uiteraard de twee hoofd items die een plekje moesten vinden de rest volgt vanzelf wel.

Accu verbruik.
Hoe lang doe ik eigenlijk met een accu werd vraag twee en de test volgde uiteraard.
Met een volle accu werden de beide koplampen ontstoken en dan is het afwachten.
Na vier uur gaf de spanningsmeter aan dat het toch wel tijd werd de accu weer op te laden.
De richtingaanwijzer had ondertussen de moed al op gegeven daar deze een hogere spanning nodig heeft om te blijven functioneren.
Dit houd dus in dat ik maximaal acht uur verlichting heb (ik rij vaak met één lamp aan) hhhmmm ik had iets meer verwacht. in dat geval zal de Optima acculader ook mee moeten. Jammer dat deze zo groot is. Hier moet ik voor onderweg nog eens wat kleiners voor verzinnen. Maar een simpel klein ladertje voor 12 Volt accu's op te laden ben ik nog niet tegen gekomen. Ook neem ik maar een klein verdeelblokje in daar ik verwacht dat er wel meer zijn die gebruik willen maken van de elektra.

Overig.
Tja verder uiteraard een reserve buitenband voor het geval je wat kapot rijd en wat kleding. Dit zal ik later moeten bekijken daar ik afhankelijk ben van de temperatuur en neerslag.
Tja het zelfde met de fietskleding... ik fiets nu nog in korte broek en shirt maar goed dat zien we ook wel net voor vertrek.
Wel alles in een dichte plastic zak verpakken i.v.m. condens... als ik zie hoe nat alles wordt zo nu en dan dan lijkt me dat geen overbodige luxe.
Uiteraard wat toiletspullen en een lichtgewicht handdoek.
Uiteraard gaat de normale bepakking ook mee aan bandenplakzooi, fietsbandenpomp en goed humeur.
Uiteraard zullen ze weten uit welk land deze Milan komt :-)

Republiek Zeeland :-) oh nee dan had ik een andere vlag moeten plakken.

Attentie: Een klein zorgen puntje ik rij zonder remlicht oei...