zondag 19 juli 2015

het mysterie van de onzichtbare velomobiel + een einde aan de wachttijd.

Tja er zijn legio verhalen geschreven over de zichtbaarheid van velomobielen. Ik moet dan ook niets van vlaggetjes hebben daar je een konijn in de polder ook zonder vlaggetje ziet lopen.. laat staan een velomobiel van twee meter zestig.
Maar waar het mij omgaat is mijn omgeving welke mijn ouders, mijn vrouw en vrienden zijn.
Iedereen komt ze tegen behalve ik zo lijkt het wel. Maar goed hopelijk zie ik snel weer een velomobiel thuis.

En in dat kader heb ik mooi nieuws.
aan al het wachten komt een eind en ik kreeg afgelopen week uit Duitsland een berichtje dat mijn fiets 7 augustus klaar zal zijn. in de volgende week hoop ik hem op te halen en kan ik gaan opbouwen.
jahoe !


6 opmerkingen:

  1. Dat is mooi Richard, we mogen wel meevolgen met het bouwen?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Maar natuurlijk Adri dan komt het blog langzaam weer uit de stilte.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hopelijk ben je voldoende hersteld tegen die tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hopelijk ben je voldoende hersteld tegen die tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Eeeiiinnnndddeeelllijijijkkk..... En inderdaad, ik hoop dat je dan verder ook weer hersteld bent.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het herstellen gaat langzaam daar (blijkbaar) het ook veel uitmaakt of er één breuk of zoals bij mij vier breuken in het sleutelbeen zitten ondanks de operatie begin juni is de verwachting dat ik pas in oktober geheel hersteld zal zijn... en dat is toch heel erg veel langer als ik verwacht had. het gaat nu wel beter maar een pot Nutella van 850 gram kan ik nog niet van de tafel tillen. tja in januari gaat ik weer onder het mes om het metaalwerk te laten verwijderen.
    Maar goed het gat wel steeds beter en daar ben ik blij om.

    BeantwoordenVerwijderen