Record poging Roland Schel Duitsland zuid naar noord

Tja de titel zegt het al.
Momenteel wordt er weer een recordpoging verreden met de Milan SL.

bron: Facebook

Nadat Roland vorig jaar reeds een record heet gereden van west naar oost Oostenrijk is nu de beurt aan Duitsland.
Zie ook: Austria W-O Weldrekordfahrt.
Dit is live nu te volgen via: http://event.gps-live-tracking.com op 3 oktober zal hij finishen.
Ik ben benieuwd...

Raptobike.

Jawel we hebben weer wat aangeschaft.
Ik kwam op Marktplaats een Raptobike tegen waar ik en mijn zoon erg positief over waren.
Deze komt ter vervanging van zijn M5 20/20 en is nog vrijwel nieuw.
Ik heb wel weer wat aan te passen zoals het stuur.

Ik heb nu bij Elan maar gevraagd voor een klapstuur.
Weet iemand hoe ver je deze kan knikken ? Hij zou in horizontale positie moeten komen.
Hij is er donders blij mee en na het op maat zetten van de trapas kon hij proberen.
Helaas bleek de derailleur bevestiging krom en had één van de kleine derailleur wieltjes deels opgevreten doordat de ketting scheef liep.
Maar goed duurde even voor ik de oorzaak zag maar het is nu gecorrigeerd.

Duidelijk het probleem met het stuur zichtbaar.

Lucht gekoeld.

De maand september zit er weer op.
Lekker aan het fietsen geweest maar door gebrek aan tijd niet veel bijzonders...tja in de ploegendienst is het alweer vaak in het donker fietsen

Toch is er wel weer wat te melden.
Ik ben met de Milan op dak van de auto naar Siedenburg afgereisd.
Afgelopen zondag reed ik na het avondeten richting Duitsland. Deze rit liep iets uit en om 1:30 kwam ik met kleine oogjes aan in Siedenburg. Ik had ochtenddienst gehad dus het was een lange dag geweest. Tijd om de bijrijdersstoel achterover te gooien en in de slaapzak te kruipen. Om 8:45 gingen de ogen weer open en werd het tijd om in actie te komen.

Voor ik de auto uit gekomen was stond Jens alweer voor me.. Zijn eerste gedachte was hoe ik in hemelsnaam zo kon slapen......ehhhhh... ogen dicht? maar goed de fiets van het dak af en naar binnen maar. Jens zou de reparatie maken daar de dwarsligger achter mijn stoel welke ik er al langere tijd van verdenk van te veel speling. Hierdoor was mijn pad niet zo recht meer boven de 55 kilometer per uur.
Ik zou ondertussen beginnen met het inbouwen van een Nacaduct De ervaring leert dat ik altijd met de kap fiets wat uiteraard wel eens warm is. Een extra luchttoevoer leek mij dan ook een uitkomst. Ik moet zeggen het deed wel zeer om in de kap te dremmelen..

au...

Nu netjes de naden schuren.

En Jens deed nog even de controle.

Hierna hebben we samen de duct erin geplakt en werd het tijd om te ontbijten.

I.v.m. minder warme omstandigheden heb ik het stukje er ingeplakt en is er een kiertje over voor lucht naar binnen te laten.

Het gat in het midden is de luchttoevoer en deze geeft echt heel veel lucht.

Erg leuk om ervaringen uit te wisselen betreffende wind, afstand, Gross Glockner en al van dingen over Milans.
Ook de productie van de Milan wordt verhuist naar Roemenië maar dat was me reeds bekend. momenteel was men druk doende met het regelen. Tring tring...de telefoon.. er werd weer een Milan besteld.. nee de zaken gaan goed daar. Ik snap echter nog steeds niet waarom je ze in Nederland zo weinig ziet. Ook snap ik eigenlijk niet waarom je op ligfiets.net nog geen link ziet van Räderwerk (velomobil.eu) wellicht kan ik hier nog eens een mailtje aan wagen.

Met het arriveren van de tweede klant werd het tijd om afscheid te nemen.
Deze andere klant was met zijn Milan over de kop geslagen door een lekke achterband het had nogal wat schade gegeven. Daar hij door het centrum van een grotere Duitse stad rijd ging er nog een lichtbuis (met een ledstrip erin) van een meter bovenop....pffff ieder zijn ding maar ik ben blij dat ik dat niet hoef (en wil).

 Maandagavond 19:30 was ik weer thuis.. afladen en vroeg naar mijn nest.
Woensdag kon ik testen....zo dan wat een wind nu.. het vizier blijft nu dicht en helder.. nee dit gaat wel verkoeling brengen.... helaas deed het weer dit ook. :-( de korte broek kan langzaamaan weer de kast in (als ik niet fiets).

Voor de winter plak ik het uiteraard af maar nu is het wel lekker.
Ook heb ik nog wat aangeschaft waar ik later over zal schrijven :-)

Weer eens een stukje verder.

Afgelopen week reed ik terug uiteraard had ik geen fototoestel mee maar door de mist was het prachtig en de mistlagen waren de zonnestralen aan het blokkeren.
Uiteraard geen fototoestel mee dus het werd weer experimenteren met de Xperia.
Kies de mooiste er maar uit :-)

Vandaag moest ik naar Zierikzee om medicatie naar mijn schoonvader te brengen die net een nieuwe knie gekregen heeft.
Tja voor mij een mooie test om te kijken hoe mijn eigen knie zou reageren op een tochtje van 80 kilometer.
Uiteraard horen ook hier schunnige plaatjes bij.
Voor het eerst heb ik gebruik gemaakt van de site BRouter-Web welke ik pas geleden bij Belle beschreven zag staan op haar site.
Hierbij kun je ook velomobiel selecteren om een aangepaste route te maken. Ik vind goed functioneren na de test van vandaag. Belle bedankt voor het beschrijven.

Met de Milan heb ik mijn dochter naar school gebracht om vervolgens door aan Rottweiler achtervolgd te worden. Daar ik nog niet erg hard reed bleef hij nog tot ver buiten het dorp meehollen.
Niet fijn..gelukkig geen contact met de fiets.

De heenreis door de polder.

Al snel kwam het Katse veer in zicht waar genoeg bewegingen waren van zeilbootjes op weg naar de sluizen. Deze sluizen zijn de verbinding tussen het Veerse meer en de Oosterschelde.

Tja en dan moet je de Oosterschelde zelf over.. jawel de Zeelandbrug.

Nog een klein stukje rechtdoor.

Gelukkig heb ik ook al een stuk gehad. met een tempo rond de 47 km/u is het best smal met andere fietsers. Toch maar netjes remmen.

Aangekomen bij het zorghotel in Zierikzee. De temperatuur was flink boven de 20 graden ondertussen dus werd er goed gezweten. Ik was drijfnat. In de fiets was het wel rond de 30 graden maar zolang je snelheid had was dat geen probleem.

Jep weer de Zeelandbrug terug naar huis. 

Net voor Goes bedacht ik me nog even langs de fietsenzaak te gaan om te kijken of mijn pomp al terug was. Mijn Cordo vloerpomp had het voor de tweede keer al begeven in een jaar dus werd het tijd voor pomp nummer drie. Hopelijk gaat die langer mee.

Thuis gekomen bleek ik in 42 minuten te rijden over de enkele reis.. keurig vind ik zelf. Mijn knie ? die heeft het keurig gedaan en ben dan ook blij met de Bebop pedalen die voor mij goed helpen. Eenmaal thuis met kleding en al het zwembad in gesprongen afkoeling welke zeer welkom was.

3232 km Nieuwe Bebop pedalen.

Daar ik een beetje blijf modderen met mijn knieën werd en ik te weinig speling ervaarde in mijn pedalen werd het toch tijd om actie te ondernemen.

Na bestudering van verschillende pedalen is de keuze gevallen op de stalen Bebop pedalen welke via velomobiel onderdelen site van Wim Schermer te verkrijgen zijn.

De voordelen van deze pedalen zijn naast dat ze erg licht zijn dat ze erg veel speling geven om je voet te verdraaien. (20 graden). De pedalen werden dan ook besteld.

Toen deze binnen waren was het eerste wat opviel dat het een wel erg klein doosje was. Tja toch zat alles erin wat vermeld stond.. en je moest goed kijken want er zaten piepkleine pedaaltjes in.... Nee gekkigheid de boel uitgepakt en aan de gang.

piep klein.

Ik had de mogenlijkheid om ze op mijn SPD schoenen te plaatsen en op mijn raceschoenen. Niet dat ik ze nodig had maar er zitten ook adapters bij voor Looksystemen. Ik heb de schoenplaatjes onder beide schoenen geprobeerd maar ivm lopen heb ik toch gekozen voor de SPD schoenen. Na het aanpassen (wegsnijden van een stukje) van de zool waren de plaatjes in te klikken en weer uit.

De pedalen zelf moesten in de fiets.. toch even wegen wat het verschil is met Look.

Een enkel Look pedaal weegt bij mij 135 gram, de Bebop 105. dat is mooi meegenomen...al moet je eigenlijk ook de plaatjes meewegen natuurlijk. Maar goed met iets zwaardere schoenen kom ik ongeveer het zelfde uit.

105 gram.

135 gram.

Alles op zijn plek en enige referentie kwijt natuurlijk dus na het plaatsen volgde enkele ronden rond het blok om de trapas weer af te stellen. De volgende dag (gister dus) ben ik ermee naar mijn werk gefietst en moest de plaatjes onder de schoenen nog iets naar achter zetten maar hierna zet het goed.

De pedalen voelen lekker los aan en dwingen mijn been niet ongemerkt in een bepaalde draai.

Ben benieuwd hoe het gaat bevallen de komende tijd maar de eerste indruk is: "had ik eerder moeten doen".

Vandaag even goed gas gegeven en alles voelt goed.. heerlijk.
linkie naar garmin

Vakantietijd.

Door vakantietijd weinig gefietst en voor de vakantie fietste ik voorzichtig voor mijn knie.
Maar ik ben weer enkele dagen aan het fietsen en voel duidelijk dat mijn knie is aangesterkt.
Opbouwen maar.
We hadden een vakantie in Nederland gepland en kwamen in Friesland uit (Esonstad) weer eens wat anders als normaal maar helaas ook wisselvallig weer van fietsen met de kinderen kwam dan ook weinig. Wel hebben we genoten hoor,met een bootje naar zeehonden gekeken en bootje naar Schiermonnikoog genomen. Mooi eiland waar ik nog wel eens langer als een middag wil toeven.
Op de terugweg zag ik in ieder geval iemand die dat eiland met de velomobiel ging verkennen.
Een oranje Quest kwam net aan toen wij het eiland weer verlieten aan het eind van de middag.

wie o wie :-)

Dagje Dokkum...de dames zijn shoppen....

Mooi plaatje van Dokkum.

even terug in de tijd.

Op naar Schiermonnikoog.

Zand zand en nog eens zand..

We konden in alle rust eens experimenteren met onze hond met los lopen zonder afleiding. 

Zand onder de poten betekend racen.

Jahoe..

Baas ik kom naar je toe...(niet fatsoenlijk ingezoemd op de foto te krijgen)

's avonds terug bij de bus was ie moe van alle indrukken....boot varen, bus vervoer, veel mensen, en racen.

De excursie naar de zeehonden.

Was blijkbaar ook vermoeiend.

De ligfietsen zijn éénmaal van de bus geweest om boodschappen te halen.
Aan het eind van de week zijn we naar Labou afgereisd waar U995 uit de tweede wereld oorlog als museum op het strand ligt. Erg leuk om eens te bekijken en het herdenking gebouw/ toren voor gesneuvelde marine maakte wel indruk.

Ouderwetse strandstoelen op het strand.

We waren niet de enigste op de camperplaats.

De U995.

Vanaf boven in de 60 meter hoge toren.

Wanden vol gesneuvelde schepen.

Een hal vol met oorlogsschepen op schaal 1 op 50.

Tja waar ga je dan naar toe ? We hebben koers gezet naar Wolfsburg om eens te kijken bij de Volkswagen fabriek en museum. We waren niet de enigste op de plaatselijke camping met een oude VW bus. Leuk om te kijken en te vergelijken.
De volgende dag zijn we naar het VW museum (stichting) gegaan. Als liefhebber van oude VW's kon ik veel bekijken. Na een toevallige kennismaking met de directeur raakte we aan de praat bij een als velomobiel uitziend voertuig. Deze reed echter wel op brandstof maar kwam met 1 liter brandstof zo'n 850 kilometer ver. Het vergelijk met de velomobiel was uiteraard ook treffend om efficiënt voort te bewegen. Uiteindelijk monde het gesprek ook uit over auto's en mocht ik bij uitzondering ook in de naastgelegen ruimtes kijken waar nog meer moois opgeslagen staat welke de bezoekers niet te zien krijgen (door ruimte gebrek) Daar we een Lupo 3L rijden liet hij ons ook een Polo 3L zien welke ver voor de Lupo ontwikkeld was. (Het betrof een POLO MK1).
Een erg leuke ervaring.

gespreksstof :-)

Mazzelaar mocht er even in.

Ook zijn we wezen kijken in Autostadt en ook hier hebben ze een museum maar de stichting was leuker.

Ook Ducati behoord tot het VW concern en er waren diverse modellen her en der weggezet.

Auto kopen kon er ook en die staan hier te wachten tot de koper hem ophaalt.

De Enorme fabriek op de achtergrond waar 60.000 mensen werken met 10.000 in de ploegendienst.

Ducati scooter.

Onze eigen uitvoering.

Terug naar huis.
Thuis gekomen bus uitgeladen en nog tijd over.. hmm ze gaven goed weer af dus gingen de fietsen weer op de bus en zijn we nog een weekendje naar de Veluwe gegaan. Hier hebben we heerlijk gefietst door het nationaal park "De Hoge Veluwe" Echter had ik nu de mountainbike mee zodat ik met onze Galgo kon fietsen.. ik had mijn hulpmotor dus :-) en zadelpijn aan het eind van de dag.
Een prachtige omgeving welke heel erg anders is als bij ons in Zeeland. We hebben er wel van genoten.

We waren niet de enigste met oud ijzer.

Prachtige heide.

Sylvia op de M5.

Mooie fietspaden.

Paul van Roekel schreef er ooit eens een stukje over.

Zand :-)

Ehhh zand onder mijn poten... ik moet racen....laat me los..

Radio Kootwijk.

Een groot gebouw in een mooie omgeving...en nu snap ik waarom ze het er zo noemen :-)

Via Maas en Waal terug naar huis.

Joehoe het eigen strand terug in Zeeland.

Vanuit de tuin kijken wat het fototoestel kan ophalen.

Nu dus weer terug van vakantie en begint het werk weer.
Een belangrijke periode daar ik wil veranderen van beroep naar veiligheidskundige.