zondag 15 november 2015

Gejaagd door de wind.


Gisteravond de weersvoorspelling gemist dus het was me helemaal ontgaan dat het wat zou gaan waaien.
Toen ik ’s morgens het warme plekje in mijn bed weer moest gaan verlaten hoorde ik de wind reeds om het huis heen joelen. Na het aankleden naar beneden en volgens de vaste routine de kat een aai geven want anders blijft ze voor mijn voeten lopen. De kat zocht weer een mooie plek om toe te kijken hoe de baas weer op pad gaat. Eenmaal met de fiets buiten was het snel duidelijk..Hmm even oppassen dat de kap niet weg waait met instappen.
En weg was ik.

Een groot deel van de route heb ik de wind van zij en moet ik bijsturen als er weer een windvlaag komt.
Hier tussen was het prima zeilen maar boven de 40 km/u doe ik maar even niet. Later heb ik de wind recht op de kop en zie zelfs even cijfers onder de 30 km/u verschijnen. Gelukkig heeft de Sigma een verlichtingsfunctie.
Onderweg zit ik te piekeren over stabiliteit. De WAW had aan de voorzijde 78 centimeter tussen de wieltjes en de Milan slechts 58 centimeter…een groot verschil. Toch voelt de Milan super stabiel aan al heb ik de grenzen nooit opgezocht. Met de WAW wist ik precies wanneer deze een wieltje zou lichten.
Net voor mijn werk maak ik een bocht en draai naar wind in de rug. Gevolgd door een linkerbocht waar ik weer last van de wind krijg. In de bocht krijg ik een flinke windvlaag te verwerken welke het linker wiel alle contact met het wegdek laat verbreken.
Snel stuur ik bij en weet de Milan weer op 3 wielen te krijgen echter vlieg ik nu met een rot vaart rechtdoor het veld in. Hoog gras en een natte ondergrond voorkomen elke kans van ontsnappen daar ik uiteraard niet teruggeschakeld had.

Tja daar sta je dan wat nu ? De wind beukt nog steeds tegen de fiets en ik moet eruit… tja er zit niks anders op.
Het luik los en uitstappen maar. Dat gaat lastig daar ik het luik vast wil blijven houden. Eenmaal uitgestapt snel het luik weer dicht en de fiets tegen de wind in draaien voor deze om waait.
Instappen is vervolgens het volgende avontuur maar niet veel later kan ik de laatste 200 meter naar mijn werk afleggen om vervolgens in de luwte van het fietsenhok iets normaler uit te stappen. Binnen werden er toch wat vragen gesteld wat ik nu in het veld zocht…tja we hebben camera toezicht..

Veilig in het hok.

10 opmerkingen:

  1. Met wind in de rug een bocht maken is de meest linke combinatie: door de bocht heb je minder druk op het wiel in binnenbocht, en daar komt dan ook de wind overheen. En door die wind had je mogelijk al een wat hogere snelheid.

    Ach, een gewaarschuwd mens telt voor twee. Voor de bocht remmen is het best.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. PS: mijn eerste proefrit met een Quest was tijdens een najaarsstorm (11 november 2008). Ik kreeg de waarschuwing over bochten vanuit een wind-mee situatie mee van Ymte bij vertrek. Heel teruggekomen.

      Verwijderen
    2. Ah ik heb er nu dus ook kennis mee gemaakt. En de spoorbreedte van de wielen werkt nu uiteraard ook even tegen.
      Straks op het gemakje maar terug.

      Verwijderen
  2. Ik hoop voor jou dat ie in het fietsenhok met dit weer mooi stil kan blijven staan. Anders zal je spanbanden of iets dergelijks moeten gebruiken dacht ik zo........

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja in het fietsenhok staat ie prima. Er komt wel wat wind door maar de dichte beplaating van het naast liggende rookhok houd al 80 % tegen.
    Het luik kan ik dan ook open zetten in het hok.
    Maar ik fiets op 30 meter langs de schelde dus wind verzekerd.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja de combinatie van wieldruk en wind kan erg veranderlijk zijn met een driewieler.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. jazeker.. Dinsdagavond voorspellen ze weer zoveel wind.. ik laat de Milan dan toch maar netjes thuis staan.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nadat ik stormstrips op m'n Quest had geplakt, kreeg de dwars-wind veel minder invloed.
    http://wimschermer.blogspot.nl/2015/02/stormstrips-weer-leverbaar.html

    BeantwoordenVerwijderen